تکرار ریحانه و ریحان کوهی بوی تن و بوی سبز باز دشتهای راز آینه میشوم برابر آینه بی برو بگرد میروم برمیگردم تکرار دهان کوه و سبز و ریحانه و گاهی نگاه به سویی که ندارم و من-من که تکرار زمان بوده ام نه لحظه ها آینه شیشه را پایین میکشم بیست سالگی می آید و تکرار که خاک و همه خاک فوران سنگ در رگهای کوه لرزش آرامش تن در آب لحظه های بی غباری زمان فراموشی زبان شیشه لبخند لب آینه خند _____________________________ آینه ایستاده ام میان آن گونه و غبار این جا جادوی آینه دیروز را جارو گونه های هرگز سرخ هیچ از همیشه بیرون ساعت ساعت های هرگز را میچرخد همیشه هیچ هیچ شیشه می شود آنروز در آینه ساعت ها ایستاده ام این گونه آنجا ____________________________ آب صدا صدا ساعتی است صدای آب می آید بند نمی آید از دوش هر شبم یادها می ریزند از دوش امشبم این بار انگار منم که میریزم - - - - - - - - - - - - کف چنبره آبی من و کف باز میشود بسته میشود باز و بسته میشود کف و آب پشیمانی رابطه های چرک پایان پوست لیز رابطه های نو آغاز میریزم و آبی آب خاکستر میریزد صدا. صدا ساعت هاست صدای آب می آید بند نمی آیم. ____________________________ موازی دو من دو تو دو ما نقطه های بی انتها شکسته ایم ولی بهم نمیرسیم چیزی خطاست بهمن کویر