ورودى ١٣٥٦ در دانشگاه ملى ، هستم،تا مقطع ليسانس را خواندم ، سه سال اخراجى از دانشگاه بخاطر فعاليت سياسى( انقلاب فرهنگى /افتضاء ) - قبولى در مركز پزشكى فيروزگر و باز اخراجى به خاطر فعاليت سياسى وادامه تا فينال، قدغن! در آلمان ورود به دانشگاه كلن براى ادامه تحصيل كه نيمه تمام ماند . در ادامه در دو دوره، Business English و Computer را پاس كردم ولى تجار نشدم ! -اكنون بعنوان فعال سياسى و روزنامه نگار مشغولم با تحريريه ى سايتى كار ميكنم . ما ميتوانيم ايران را آزاد كنيم ، اگر همه با هم باشيم. سرشارم سرشار از ترنم باران و بوى گل ، دستان بلندت را به روى سرم سايه كن ، ميخواهيم از تلاطم رود بگذريم! -در دروان دانشجويي ، هفت سال سابقه تدريس در رشته هاى بهداشت آناتومي - تغديه - بهداشت عمومى مدير بيمارستان و سوپروايز مقالات متعدد در مورد مسائل روز و سياست هاى رژيم دارم . تحقيقات زيادى از تاريخ ايران و تجربياتم نوشته ام كه بدنبال فرصتى هستم تا بصورت كتاب و يا PDF منتشر كنم . ورزش اصلى ام فوتبال بوده و هست پس از بازى هاى گل كوچيك به زمين هاى خاكى و مسابقه هاى تابستانى كشيده شديم. بعد بزرگتر كه شديم ، چند باشگاه فوتبال منو انتخاب كردند. فوتبال حرفه اى را هم چند سالى ( بدون پول حدود ٤٥ سال پيش كه پولى در كار نبود ) بازى كردم . همانطور كه نوشتم ، بازى در زمينهاى خاكى را از شرق تهران شروع كردم و بعد به تيم مينو ( آب نبات )به سر پرستى مردى مهربان بنام ملكى راه پيدا كردم پس از دو سال بازى در تيم فوتبال "مينو "مرا به افسر ( تيم دوم تاج- استقلال) دعوت كردند . با تاجى ها ( استقلال ) مانند حسن روشن (محمود)، و اكبر كارگرجم( مرد سال فوتبال ) زنده ياد ناصر خان حجازى، زنده ياد مظلومى و منصور رشيدى و... بازى كردم . تاج در آن سالها تيمى بود كه قهرمان آسيا شده بود و مربى هم رايكويف از يو گسلاوى بود كه بيشتر در زمين ديهيم بازى ميكرديم. با تيم فوتبال دبيرستان محمدعلى فروغى نايب قهرمان بازيهاى آموزش و پروش شديم. در زمان دانشجويي كم كم فوتبال كمتر شد و به كوهنوردي روى آوردم و كم كم مبارزان حرفه اى را يافتم. رفته رفته كوههاى ايران را (بيشترشان ) را با آنها فتح كرديم. ٨ بار دماوند را فتح كرديم ( ٥ بار از ضلع جنوبى و٣ بار از ضلع شمال شرقى) سه بار سبلان در آذربايجان را فتح كرديم. كوههاي سهند در آذربايجان و كوههاى تبريز( ميشو و.عينالى و.. را چند بار فتح كرده ايم . در كرمانشاهان ( باختران) كوه دالاهو و در همدان الوند را در زمستانى پر برف فتح كرديم . در خارج هم قسمتى از آلپ رااز ضلع فرانسه پيموده ايم. اكنون در غرب آلمان كوهها و جنگلهاى نزديك بن و كوبلز را گهگاهى سرى ميزنيم . فرد مبارز بايد به ورزش اهميت بدهد و تندرستى هميشگى براى رسيدن به آزادى و دموكراسى را بايد حفظ كند .